حمام نوبر تبریز یکی از باشکوه‌ترین معماری‌های ایرانی بر جای مانده از اواسط دوران قاجار است که با مساحتی حدود ۷۰۰ متر مربع، در محل تقاطع دو خیابان اصلی و معروف شهر تبریز (امام خمینی و تربیت) واقع شده است. این حمام حدود ۱۴۰ سال پیش توسط معماری به نام بالاکاظم از اهالی قره آغاجج ساخته شد و با توسعه شهر تبریز و تخریب دروازه قدیمی، در مرکز شهر قرار گرفت. در نقشه شهر تبریز که پیش از سال ۱۲۴۳ هجری قمری تهیه شده، این حمام در نزدیکی دروازه نوبر مشخص شده و در نقشه دارالسلطنه تبریز که متعلق به سال ۱۲۹۷ هجری قمری می‌باشد، این بنا با نام «حمام وزیر» دیده می‌شود.

حمام قدیمی نوبر در سال ۱۳۷۸، از سوی سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و در قالب طرح پردیسان، با تغییر کاربری با همان الگوی قدیمی و بدون دخل و تصرف در فضاهای معماری، به سفره‌خانه و چایخانه سنتی تبدیل شد. در راستای بهره‌برداری بهینه از تمام فضاهای حمام، فضاهای سربینه و گرمخانه به سفره‌خانه، فضای پشت بام به چایخانه و اجرای مراسم پرده‌خوانی و نقالی اختصاص دارد.