تپه قلعه قلندرون شازند مربوط به سدهٔ ۵و۸ ه.ق است و در شهرستان شازند، بخش زالیان، روستای نهرمیان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۹۶۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.طی کاوش‌های اخیر در این تپه تاریخی، آثاری به دست آمد که مشخص شد قدمت آن به حدود دو هزار و ۵۰۰ سال قبل و دوران هخامنشی می‌رسد.آثار کشف شده مربوط به دوره هخامنشیان در این تپه تاریخی شامل دیوارهای خشتی بوده و پلان و طرح بنا، سنگ‌ها و ستون‌های اکتشاف شده متعلق به دوران هخامنشی است. تاکنون در منطقه زاگرس جز مناطقی در استان فارس، تپه‌ای با این میزان قدمت اکتشاف نشده است.شواهد نشان می‌دهد که این تپه سه دوره تاریخی را طی کرده، ساخت و ساز اولیه مربوط به دوره هخامنشی بوده، سپس در دوره سلجوقیان ساخت و سازهایی بر روی همان بنای هخامنشی صورت گرفته و در نهایت دوره سوم ساخت و ساز در این تپه تاریخی به زمان قاجار بازمی‌گردد.در کاوش از این تپه تاریخی ظروفی نیز به دست آمده که قدمت آن مربوط به دو هزار و ۵۰۰ سال قبل و دوره هخامنشی است.

در فاز اول کاوش تپه قلعه قلندرون شازند منجر به شناسایی یک سازه عظیم شد. تپه یک سکوی خشتی عظیم مربوط به دوره هخامنشی است که بر روی آن کاخ یا یک کوشک مربوط به یکی از حاکمان هخامنشی قرار گرفته است.

علاوه بر سفال‌های شاخص دوره هخامنشی که در لایه‌های پایه تپه یافت شده برخی قطعات سنگی که مربوط به بنا و کاخ است کاملا قدمت تپه را به دوره هخامنشیان مربوط می کند. این بنا بعد از پایان استقرار و سکونت متروک شده است و در دوره اسلامی احتمالا در سده پنجم و ششم اسلامی مجددا سکونت در آن ایجاد شده است.