در شرقی ترین نقطه استان اردبیل و شهرستان نمین روستایی وجود دارد بنام روستای گلشن که با کشور جمهوری آذربایجان مرز مشترک دارد و حدودا از خط مرزی بطول ۲ کیلومتر فاصله دارد که مردم آن با دامداری و کشاورزی زندگی را سپری می کنند . زبان مردمان روستا تالشی می باشد و در عین حال پیران و ریش سفیدان روستا نیز به زبان ترکی مسلط می باشند روستای گلشن که در نزد اهالی روستا و در روستاها و شهرهای منطقه به کلش معروف است . علت معروفیت روستا به این نام به این دلیل است که درسالهای نه چندان دور مردم روستا بیشتر مشغول کشت و برداشت گندم و جو بوده اند که ته مانده های آن که در زمین زراعی باقی می ماند را کلش می نامیدند و روستا را هم به همین دلیل کلش نامیده اند .روستای گلشن از طبیعت سر سبز و بسیار زیبایی برخوردار است .از اماکن و نقاط تاریخی این روستا می توان به این موارد اشاره کرد . مقبره پیر جماد (پیرجماعت) که در یک کیلومتری شمال روستا و در با لای قله قرار گرفته است و دارای بنایی گنبدی شکل می با شد ، که مورد احترام اهالی روستا و محبان این شیخ عظیم می باشد. شیخ مذکور از شاگردان شیخ صفی الدین اردبیلی بوده و در بین اهالی روستا می زیسته و با آنها بیتوته می نموده است.در محوطه اطراف این مقبره نیز قبور اهالی روستا واقع شده است .درختی مثمر (درخت هلو) که در منطقه ای بنام شینه جان (شیرین جان ) واقع شده است. چشمه شفاء بخش که در میانه کوهی بنام دینسو (کوهی که روبروی ده) قرار دارد و به اعتقاد مردم روستا کسانی را که مریضی صعب العلاج داشته و از آب این چشمه استفاده کنند به اذن و لطف خداوند باریتعالی شفاء داده می شوند.همچنین دو مسجد بنام های پیر عمه که در قسمت جنوبی روستا قرار دارد و مسجد غریب السید (سیدی که از جای دیگری به این روستا آمده بود و غریب نیز بوده) می باشد.