نام دیگر :آغش

به مختصات طول جغرافیایی ۵۸ ۵۷وعرض جغرافیایی ۵۸ ۳۷و ارتفاع متوسط ۱۷۲۵متر که در ۳۹ کیلو متری شمال شرق هر صفی آباد قرار گرفته است

موقعیت طبیعی:پایکوهی

رودخانه :رودخانه کال آقچ از مجاورت غرب آبادی می گذرد

کوه:کوه آلماجق با ارتفاع ۲۱۵۶متر در ۳ کیلو متری شمال شرق و کوه سلح چین با ارتفاع ۲۱۴۹متر در ۳کیلو متری آبادی واقع شده اند

تپه :گنی با ارتفاع ۱۹۵۹متر در یک کیلو متری شمال شرق آبادی واقع شده است

دره :دره زو آقچ در سمت شمال آبادی امتداد دارد

مشاغل عمده آبادی :زراعت،باغداری ،دامداری و کارگری

محصولات عمده زراعی :گندم ،جو ،نخود ولوبیا

نوع کشت :آبی و دیم

محصولات عمده دیگر :انگور ،گردو ،بادام

منابع آب کشاورزی :چشمه و چاه عمیق

منابع آب آشامیدنی : چشمه آب (لوله کشی)

امکانات این روستا عبارت است از :برق ،دبستان ،خانه بهداشت ،دفتر مخابرات ،نانوایی ،مسجد ،پایگاه مقاومت بسیج

فعالیتهای تولیدی :یک دستگاه آسیاب برقی

صنایع دستی :قالی بافی در نقش های ترکمنی،نایین و کاشان در آبادی رواج دارد

وجه تسمیه :آقچ در اصطلاح محلی به معنای قوچ سفید است

این روستا از جمله روستاهای اسفراین و جزء دهستان بام واقع در شرق این شهرستان می‌باشد.آب و هوای این منطقه معتدل كوهستانی است.

پوشش گیاهی منطقه:

در منطقه بام و آقچ همان طور كه از وضعیت جغرافیایی آن مشخص است با توجه به كوهستانی بودن آن و دارا بودن خاك مناسب و بارندگی كافی گیاهان متنوعی می‌رویند كه عبارتند از: گیاهان درختچه‌ای، بادامچه، یوقی ـ قزاموخ- اُرس- درخت عزنی- علف خرس- زیرك- سروكوهی، گیاهان بوته ای-خارشتر-چتك-گون-خار زرد-كنگر-خار-مغیلان-قاریلچ-پوشان و…

گیاهان علوفه‌ای:

ـ چریش- قاوق- تلخك- قیاق- یونجه- شَلغَمك

گیاهان دارویی:

كُمای- هَردَم- تَشنگ- هوا چوبه- گل گاو زبان-قان تپر- چاشُر و…

گیاهان خوراكی:

پیاز كوهی ـ قز آلاق ـ مور چو ـ چای كوهی و…

زندگی جانوران منطقه:

این منطقه با توجه به شرایط اقلیمی و وضعیت سرزمینی حیوانات مختلفی را زیستگاه خود نموده كه شامل پستانداران وحشی:گرگ- شغال- روباه- گربه وحشی-خوك- گراز- بز كوهی- قوچ- ریش كوهی- پلنگ- كفتار- خرگوش- سوسمار و…

جمعیت و زبان و مذهب اهالی روستا:

طبق شرشماری ۱۳۸۵، تعداد جمعیت روستا۲۳۵نفر بوده و زبان اصلی آنها تركی می‌باشد. تمامی ساكنین این روستا مسلمان بوده و پیرو شیعه دوازده امام می‌باشند.

تاریخچه روستا:

محوطه قاراداش مربوط به دوره اشکانیان است و در ۵۰۰ متری شمال روستای آقچ (بالاتر از قنات)واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۷۵۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. همچنین محوطه ملادره که در بخش شمالی روستای آقچ قرار دارد مربوط به دوره ساسانیان است و این اثر در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۷۵۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. (‌ «دانشنامهٔ تاریخ معماری ایران‌شهر». سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران. بازبینی‌شده در ۱۹/۵/۲۰۱۱.)

وضعیت كشاورزی و دامداری:

زمینهای كشاورزی آقچ به صورت آبی و دیم زیر كشت می‌باشد. و از جمله محصولات كشاورزی در این منطقه عبارتند از گندم، جو، گوجه فرنگی، نخود، ، زرد آلو، گیلاس، گلابی، انگور، سیب و… می باشد

در منطقه آقچ با توجه به كوهستانی بودن و ریزش‌باران مناسب چراگاههای فراوان و سرسبزی برای دامپروری وجود داشته و این منطقه یكی از قطب های مهم دامپروری در شمال خراسان محسوب می‌شود .