همیشه به اینکه روستایی و روستازاده ام بالیده ام . سالهای عمرم را در شهر پر طراوت شیراز گذرانده ام اما .

روستایمان زیباست با مردمانی فهیم که افراد آن مدارج علمی ( کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترا) را طی نموده اند و آمار بسیار وکلا ، قضات ، پزشکان ، مهندسین ، صاحبان صنایع و مشاغل ، صاحبان دکترا در رشته های مختلف ، ادبا ، مترجمان ، فرهنگیان ( مدیران و دبیران ) ، اساتید دانشگاه و سیاستمداران و … نشان از حدیث مفصلی دارد که تو خود باید بخوانی که شمارش این بزرگان از حقیر برنمی آید و تماسها و تحقیقات گسترده باید بعمل آید .

بورنجان و بورنجانی را می گویم .

جالب اینکه شهرنشینی مردمان این خطه ی زیبا که به جهت ادامه ی تحصیلات و تحصیل کمالات بوده ( توجه کنید به تمرکز گرایی در شهرهای بزرگ و از آن جمله پایتخت ) باعث دوریشان از روستا نشده و این را هم گردهمایی های برگزار شده در روستا با وجود همین افراد با هدف تصمیم گیری جهت پیشرفت و ترقی روستا نشان می دهد .

رجوع کنید به نشانی :

بورنجان ۱۴۰۰ www.boorenjan.com

” بورنجان ۵ فرسخ مشرقی ” کازرون ” است و از این قریه جماعتی از علما و سادات برخاسته اند مانند عالی جناب کمالات اکتساب ، قدوه مدرسین حاجی صدرالدین بورنجانی . در شیراز توطن داشت ، جز تدریس و عبادت ایزد متعال کاری نداشت و در سال ۱۲۹۹ وفات یافت و مانند مستطاب فخامت نصاب ، صاحب زمام فصاحت ، مالک عنان بلاغت ، ادیب اریب میرزا علی محمد ملاباشی . در شیراز تحصیل کمالات علمیه را نمود و چندین سال در اصفهان توقف فرمود . پس به منصب معلمی نواب اشرف والا سلطان حسین میرزا فرمانروای فارس جلال الدوله ، ادام الله تعالی عمره و شوکته ، و ملاباشی مملکت فارس برقرار است . ” ( فارسنامه ناصری ، جلد ۲ ، ص ۱۴۴۹ )