زادگاه من روستای جام بزرگی هست. یکی از روستاهای ایران زمین.

در استان فارس ۷ کیلومتری شهر کازرون

و این نزدیکی به شهر باعث شده که تمام امکانات شهر را داشته باشه! کوچه و میدون های بزرگی داره که با روستاهای دیگه خیلی تفاوت داره ! گویش اونها هم با روستاهای کازرون فرق داره آخه بانیان این دهکده زیبا سال های دور عشایر بودن و از طرف های ازنا و الیگودرز یا مسجد سلیمان به اینجا کوچ کردن .

خیلی از اهالی اونجا اونا تحصیل کرده و باسوادن ! دختر پسرای خوش تیپ و با کلاسی داره که مثال زدنی هستن.

تو عروسی ها و مراسم های ختم خیلی به هم کمک می کنن و مثل یه خونواده بزرگن . رسومات قشنگی دارن مثلاً برای دعوت از مردم توی روستا کارت چاپ نمی کنن و یک یا دو نفر به خونه ها می رن و شفاهاً همه رو دعوت می کنن . میدون های وسط دهکده می شه تالار عروسی و همه دور هم جمع می شن و رقص های محلی می کنن. در مورد جهیزیه دخترا هم خیلی سخت نمی گیرن هر کس به اندازه توانایی مالی مایه میزاره.

و مراسم های ختم را معمولاً ساده برگزار می کنن تا به خانواده داغدیده از لحاظ مالی فشار وارد نشه

این روستا خیلی باصفا هست و بهارهای خیلی قشنگی داره !

تعطیلات عید واقعاً خوش می گذره ، همه فاملیلا دور هم جمع می شن از تهران ، شیراز ، بوشهر و هرکس هرجایی هست عید اونجا میاد . دید و بازدید می کنن و خوش می گذرونن مخصوصاً اگه عروسی داشته باشن
**************

نام این روستا برگرفته از نام طایفه جام بزرگی که یکی از طوایف ایل بهارلو می باشد.

این روستا در هفت کیلومتری شهرستان کازرون و در ده کیلومتری شهر باستانی بیشاپور ( پایتخت ساسانیان در زمان شاپور اول ) و تنگه چوگان قرار دارد و در سیصد متری جاده اصلی شهر کازرون قرار دارد. منطقه ای که روستا در آن قرار دارد ، به خاطر جنگلهای کنار و هفت رشته قنات آب شیرین و تلخ که به عرض یک کیلومتر ، در شمال روستا سرا زیر است که در ایران بی نظیر می باشند از قرنها پیش مورد توجه ایلات مختلف منجمله قشقایی و لر بوده است.

قدمت این روستا به حدود دویست سال پیش بر می گردد. در آن زمان شخصی به نام حسن که کدخدای این طایفه نیز بوده ، با عده ای از مردم این طایفه در این محل ساکن شد. پس از حسن فرزند ارشدش سیاوش جانشین پدر شد. حسن به افراد دیگری هم اجازه سکونت در این روستا را می دهد. پسران سیاوش به نامهای غلامشاه و عبداله ( معروف به حاج عبداله ) شروع به عمران و آبادی روستا می کنند. غلامشاه که بعد از پدر کدخدای روستا بود مردی با لیاقت و با نفوذ بود. غلامشاه با همکاری برادرش و دیگر اهالی روستا را آباد کردند. در آن زمان عده ای دیگر که از مرودشت کوچ کرده بودند ، در این روستا ساکن شدند. مدتی بعد عده ای از ترکهای طایفه قراچه از ایل قشقایی نیز در این روستا ساکن شدند.

این روستا از کلیه امکانات منجمله برق و گاز و آب و تلفن و مدارس ابتدایی دخترانه و پسرانه و مدارس راهنمایی دخترانه و پسرانه و دبیرستان و نانوایی و تاکسی تلفنی و مارکت و … برخوردار است.

در حال حاضر جمعیت این روستا به هزار نفر میرسد.

************

روستای جام بزرگی در طول جنگ تحمیلی دو گل بی نظیر را تقدیم میهن عزیزمان کرد :

۱ – شهید معصومعلی نسیمی

۲ – شهید شکراله سیاوش پور