روستای پل نو
روستای پل نو
پل نو به چهار مكان مشخص بطور تقریبی نزدیك به هم در منطقه رامجرد گفته می شود.اولین مكان نام پلی معروف ....


موقعیت روستای پل نو روی نقشه آب و هوای مرودشت
  • توضیحات
  • نظرات کاربران
  • ارسال نظر

پل نو به چهار مكان مشخص بطور تقریبی نزدیك به هم در منطقه رامجرد گفته می شود.اولین مكان نام پلی معروف به پل نو است. این پل بر روی رودخانه كر نزدیك كوه استخر یا میان قلعه قرار دارد.قدمت این پل به زمان های دور بر می گردد تا جایی كه ساخت آن را به زمان هخامنشیان و یا ساسانیان مربوط می دانند. در دوره های تاریخی بعدی بنابه نیاز آن را مرمت و یا در صورت تخریب دوباره می ساختند.آخرین بار با خراب شدن پل قدیمی در پایین آن پلی جدید ساختند و معروف به پل نو شد.

اسامی سه مكان دیگر كه در تكمیل این نوشتار می آید از این پل برگرفته شده است.

دو مكان دیگر روستاهایی به نام پل نو بالایی و پل نو پایینی بوده كه قدمت آنها بنابه گفته افراد قدیمی به دهه اول سال های ۱۳۰۰ شمسی باز می گردد و در سال های ۵۶ و ۵۷ به دلیل مهاجرت روستائیان خالی از سكنه و به مرور زمان بطور كامل تخریب شدند.
چهارمین مكان شهرك طالقانی رامجرد است كه شركت سهامی زراعی رامجرد قبل از انقلاب٬ خانه های سنگی به روش مدرن برای یكپارچه سازی روستاها در منطقه رامجرد ساخت و در اختیار روستائیان مجاور به خصوص پل نویی ها قرار داد.ابتدا با نام همان شركت خوانده می شد و بعد از انقلاب به شهرك طالقانی تغییر نام یافت.البته گاهی به آن قلعه سنگی هم می گویند.با توجه به اینكه تعداد زیادی از روستائیان پل نو در آن مستقر شده اند به این مكان پل نو هم گفته می شود.

پل نو پایینی تقریبا در وسط زمین های پل نو قرار داشت و پل نو بالایی در سمت شمال غربی آن به فاصله تقریبی ۲ الی ۳ كلیومتری قرار داشت.. البته در محاورات روستائیان پل نو پایینی به روستای بالا ٬ساختمان بالایی گفته می شد و فقط لفظ پل نو به روستای پایینی اطلاق می شده است.

در این مبحث بیشتر به روستای پل نو پایینی پرداخته می شود و در مجالی دیگر با استفاده از اطلاعات افراد قدیمی تر به روستای پل نو بالایی خواهم پرداخت.

پل نو پایینی كه در سال های ۵۱ تا ۵۶ شمسی حدود بیست و نه خانوار افرادی در روستا زندگی می كردند از طوایف و تیره های مختلف بودند كه طایفه قرقلاغ از بزرگترین آنها بودو بر همین اساس مردم ناحیه رامجرد٬ همه پل نویی ها را قره قلاغ خطاب می كنند به عبارت دیگر كلمه پل نو برابر با قره قلاغ شد.

خانواده علمدار رضایی٬صمد رفیعی٬ولی قربانی٬رستم قربانی٬حمزه قره قلاغ٬شمسعلی امین زاده(قره قلاغ)٬كوچكعلی فرهادپور٬ابوالقاسم شمشیری٬احمد فرهنگ٬جانعلی قره قلاغ(ابراهیمی)٬ خداخاص ابراهیمی(قره قلاغ)٬عوض مسعودی راد( بادكی)٬خداداد ابراهیمی(قره قلاغ)٬خداكرم ساسان فر(قره ه قلاغ)٬پیرعلی قره قلاغ ٬سرافرازكوچكی٬ریحان میرزایی٬عروجعلی میرزایی ٬چراغ میرزایی٬بیگ میرزا كشاورزی٬خانمیرزا(غلامرضا)كشاورزی٬علی قربانی ٬شاه میرزا كشاورزی ٬علی میرزا كشاورزی٬علی اصغرراستی٬حسینقلی باصری٬غلامرضاغلامی عمادآبادی٬خلیل عسكری٬عبدالحسین خلیلی در این روستا زنگی می كردند.

در قدیم سه دانگ زمین های پل نو متعلق به مالكی به نام دهقان و سه دانگ دیگر به مالك دیگری به نام معدل بود.آقای معدل ساختمان هایی برای تسهیل در سرپرستی زمین هایش ساخته بود كه به نام ساختمان بالایی بود و بعدها به نام پل نو بالایی شناخته می شد. بعد در زمین های پایین تر قلعه ایی به كمك رعیت ساخت كه ابتدا به نام قلعه معدلی شناخته می شد و بعد از اصلاحات ارضی به نام پل نو یا پل نو پایینی شناخته شد.

بعد از فوت معدل٬زمین هایش توسط آقایان جوكار و عبدالهی خریداری شد.

به مرور زمان با افزایش جمعیت (به دلیل مهاجرت از بیرون به داخل روستا) و درخواست خانه سازی و محدودیت جا در داخل قلعه٬ مردم مجبور شدند در بیرون قلعه شروع به ساختن خانه كنند و هفت خانواده ٬ساختمان هایی در بیرون قلعه ساختند.

قلعه دیوار بلندی داشت و در اوایل ساخت آن بطور كامل محصور بود .دری چوبی و بزرگ در سمت غربی داشت كه در اصلی بود و در كوچكتر و معمولی دیگر به حیاط مرحوم بیگ میرزا باز می شد .بعد از سال های ۵۰ تا ۵۵ شمسی عده ایی از روستائیان برای عبور و مرور درهای دیگری برای خود ایجاد كردند كه می توان به در خانه مرحوم خانمیرزا و خیرالله(عبدالحسین) اشاره كرد. البته دروازه اصلی قلعه در زمان ما یك لنگه بیشتر نداشت و آن هم بعد از مدتی خراب شد.یادم می آید بچه های روستا از چوب های قطور آن برای الاكلنگ استفاده می كردند.

چاه آبی در بیرون قلعه روبروی ساختمان های بیرونی بود كه به دستور سپاهیان بهداشت توسط مردم ساخته شده بود كه در ابتدا تلمبه ایی دستی بر روی آن نصب شده بود و بر اثر استفاده مكرر خراب شده و مردم با دست و بوسیله ظرف هایی با بند از درون چاه آب می كشیدند و مورد استفاده قرار می دادند هر سال عده ایی از افراد روستا آب آن را تخلیه و چاه را لایروبی می كردند تا آب تمیزتر بدست مردم برسد.

روبروی روستااز سمت غرب ٬باغچه هایی از درختان وجود داشت كه متعلق به عده ایی از روستائیان پل نو بود.

مدرسه بیرون از روستا قرار داشت.جوی آبی بزرگی به نام جوی اسفدران از سمت غرب روستا می گذشت.پلی در نزدیكی خانه آقای رضایی بر روی این جوی قرار داشت.به موازات آن راه كوچكی بود وبعد از راه جوی دیگری مربوط به زمین های پل نوقرار گرفته بود.از همه این ها كه می گذشتی به راهی می رسیدی كه روستا را به كانال آب وصل می كرد و مدرسه در شمال غربی آن بود.مدرسه ایی زیبا٬ ساخته شده از سنگ قرار داشت.دور تا دور مدرسه با حیاط بزرگش انواع درختان بود.داخل زمین مدرسه گل های محمدی و گل چای كاشته بودند.وقتی بهار و تابستان می شد گل های قرمز و صورتی محمدی و گل های زردرنگ چای منظره جالبی را به مدرسه می داد.

روستا با آن قلعه٬ خانه های خشتی و مردمان صمیمی اش كم كم در سال های ۵۴ تا ۵۷ از سكنه خالی شد وبا كوچ روستائیان به شهرك طالقانی٬روستای دم افشان و شهر مرودشت و هم چنین مقارن شدن با انقلاب و تغییرات اجتماعی آن سال ها٬ با گذشت زمان تخریب و به مزارع كشاورزی تبدیل شد.

اطلاعات در مورد روستای پل نو زیاد است انشاالله با همكاری دوستان٬مطالب بیشتری در آینده ارائه خواهد شد.البته نوشتن در باره پل نو نیاز به مطالعه و تحقیقات بیشتری دارد و این با همكاری افراد قدیمی مرتبط با پل نو كه اطلاعات متقن و درستی ارئه دهند و مورد تایید همه باشند میسر می شود.

ما شروع كرده ایم و امیدواریم نقطه عطفی باشد بر ثبت اطلاعات صحیحی از پل نو تا دیگران از آن بهره ببرند.

طبق اطلاعاتی تقریبی كه از قدیمی های پل نو اخذ شده،محل قدیمی نزدیك پل قدیمی پل نو بوده،كه

هنوز اطلاعات متقنی از آن وجود ندارد.ولی به نظر میرسد كه افراد اولیه پل نویی ابتدا دراین قلعه ،كه الان

به نام “قلعه خرابه”نامیده میشود،ساكن شده بوده اند.سالهای سكونت در قلعه قدیمی مطمئنا به قبل

از سالهای ۱۳۰۰برمیگردد.قدیمی ترین شخص قره قلاق كه اسمی از ان برده شده .شخصی به نام

“جمال خان “بوده است.كه این شخص پدر بزرگ “مرحوم نگهدار محمودی “بود.و قبر آن نیز در ایوب

شناسایی شده است.كه تاریخ تولد ایشان احتمالا سالهای۱۲۶۰تا۱۲۶۵میباشد.سال سكونت در پل نو

نیز اوایل سالهای ۱۳۰۰میباشد.مهمترین تحولات تاریخ پل نو دو مورد میباشد.:

۱-اصلاحات ارضی:اصلاحات ارضی طی ۳مرحله به تصویب مجلس وقت رسیده،ودر نهالت به رفراندوم

گذاشته شد.بار اول در سال ۱۳۳۹به تصویب رسید.بار دوم در۱۹دی ۱۳۴۰پش از اصلاحاتی به تصویب

مجلس شورای ملی رسید.وبرای سومین بار در۶بهمن ۱۳۴۱پس از رفراندوم مورد تصویب قرار گرفت.

ولی تاریخ شروع ان همان سال ۱۳۳۹ میباشد.پس از اصلاحات ارضی لیست كشاورزان كه روی زمینهای

مالك كار میكردند.توسط وی به اداره اصلاحات ارضی كه در مراكز استان..شیراز ..تشكیل شده بود ارسال

شد.ودر نهایت به ۳۶نفر از كشاورزان كه به انها “دهقان”گفته میشد،هركدام حدود ۲۵/۸هكتار زمین تعلق

گرفت.ولی زمینی تا سالهای اول انقلاب بدلیل نفوذ مالك ،تفكیك نشد.ودهقانان هرساله مقداری محصول

از مالك بعد از كسر سهم او و كدخدا ،میگرفتند.

۲-تشكیل شركتهای سهامی زراعی.این شركتها بار اول پس از تصویب درتاریخ۵دی ۱۳۴۶در ۱۶ماده تشكیل

شدند.وسپس در ۲۷اسفند سال ۱۳۵۱پس از اصلاحاتی در ۲۸ماده مورد تصویب مجلس شورای ملی قرار

گرفت.با تشگیل این سركتها ،كشاورزان به صورت گروهی روی زمینها كا ركرده،وهر ساله سهمی از

شركت تحویل میگرفتند.با تشكیل این شركت براساس یكی از بندهای آن محل شماره۳پل نو كه بعدها

شهرك طالقانی نام گرفت،تشكیل و بیشترخانوارهای هر ۲پل نو بتدریج از سایهای ۱۳۵۶تا۱۳۵۸به آنجانقل

مكان كردند.وپل نو ییها وارد سومین مرحله زندگی خود شدند.

روستای پل نو

روستای پل نو

روستای پل نو

منبع: سیری در ایران
نظر شما
کد امنیتی