روستای داهوئیه در۱۶ کیلومتری جنوب شرق شهرستان زرند دردامنه کوههای سر به فلک کشیده قرار گرفته به گونه ای که از سه طرف به جز جنوب غرب روستا توسط کوهها ی اطراف احاطه گردیده است وبالطبع ازاب وهوای کوهستانی ونسبتا سرد برخوردار می باشد که تابستان هایی خنک ومطبوع وزمستان های سرد دارد.
موقعیت جغرافیایی
روستای داهوئیه در۱۶ کیلومتری جنوب شرق شهرستان زرند دردامنه کوههای سر به فلک کشیده قرار گرفته به گونه ای که از سه طرف به جز جنوب غرب روستا توسط کوهها ی اطراف احاطه گردیده است وبالطبع ازاب وهوای کوهستانی ونسبتا سرد برخوردار می باشد که تابستان هایی خنک ومطبوع وزمستان های سرد دارد.جمعیت روستا بیش از زلزله سال ۶۷ که منجر به کوچ تقریبا ۵۰% اهالی به شهرهای اطراف گردید بالغ بر۳۰۰خانوار ونزدیک۲۰۰۰ نفر بوده است همان گونه که گفته شود پس از زلزله سال ۶۷که اسیب جدی به منازل وخانه های روستای وارد نمود وبسیاری از اهالی به شهرهای زرندکرمان نقل مکان نمودنداز نظر آب وهوایی همان گونه که ذکر شد به دلیل کوهستانی بودن منطقه این روستا دارای آب وهوایی کوهستانی با زمستان هایی سرد وتابستان هایی خنک می باشد که این آب وهوا بوشش گیاهی زیبا وچشم نوازی را در کوههای اطراف به وجود آورده به گونه ای که پوشش گیاهی کوههای اطراف بیشتر درختان بادام کوهی می باشد. وتابستان های این روستا نیزآب وهوایی خنک ومطبوع دارد که نسبت به شهر زرند ودیگر مناطق که درمجاورت روستا ودر دشت قرار گرفته اند تفاوت دمائی محسوسی دارد آب روستا توسط یک قنات ویک چشمه تأمین می شود که قنات در قسمت پا ئینی وجنوبی بوده وچشمه در قسمت شمالی قراردارد وحرفه اصلی اهالی این روستا کشاورزی ودامداری بوده به طوری که هنوز هم تعداد زیادی از اهالی به این شغل مشغول واصلی ترین حرفه ومحد درامد آنها محسوب می شود.محصولات کشاورزی روستا بیشتر گندم وجو و ذرت بوده ومحصولات باغی نیز شامل گردو، بادام، انواع مختلف زردآلووانار می باشد در سالهای اخیر با توجه به وجود معادن متعدد زغال سنگ دراطراف روستا ورونق کم بازار ومحصولات کشاورزی عده زیادی از اهالی با مشغول شدن در شغل های مختلف مربوط به این معادن عملا کار کشاورزی را کنار گذاشته ودر معادن زغال سنگ مشغول گردیده اندالبته این موضوع به دهه۵۰ واوایل ۶۰ برمی گردد.قدمت این روستا به گفته اهالی به چند صد سا ل میرسد به گونه ای که وجود اماکنی مانند قلعه بزرگ به همراه یک برج دیده بانی که درفاصله ۴۰ متری قلعه قرار گرفته در روی یکی از کوههای جلوی روستا که به دلیل وجود همین قلعه به کوه قلعه معروف و خوانده می شود خود مبین این موضوع است این قلعه که ساختمان اصلی ان تماما” خشتی بوده ودیوارهای سنگی که نوع سنگ آن نیز با سنگ کوه محل احدات فرق دارد ساخته شده به گونه ای که ازشواهد وته دیوارها مانده های برمی آید .
دارای یک سالن بزرگ و تقریبا ” ۸ اتاق ۴ اتاق دریک طرف و ۴ اتاق درطرف دیگر تشکیل شده که قدمت این قلعه احتمالا” زیادبوده وبه گفته اهالی جهت مصونیت روستا از شر تاراج قبا یلی که به روستا حمله می بردند ساخته شده به گونه ای که در مناطق اطراف تا دشت زرند احاطه داشته وبه طوریکه از داخل برج قلعه دیده بانی میشده که به محض نزدیک شدن گروهی که به قصد تاراج به روستا نزدیک می شدند با خبر کردن اهالی جهت مقابله با آنها مقدمات فراهم می شد ونیروها آماده می شدند.
حدود و وسعت
از نظر وسعت روستای داهوئیه مشخص نیست که چه قدر وسعت دارد ولی به طور حدسی این گونه به نظر می رسد به صورت تقریبا مستطیلی شکل می باشد که طول آن حدود ۲ کیلومتر وعرض آن حدود۱.۵ کیلومتر می باشد دراطراف روستا روستاهای دیگری وجوددارد ازجمله روستای گتکوئیه درشمال وریحان شهر درجنوب روستای هتکن درمشرق وروستای بهاءباد ومطهراباد درمغرب روستا قراردارد. قبرستان روستانسبت به شهرک
درقسمت شمال شرق می باشد.
آب وهوای روستا کوهستانی و نسبتا سرد می باشد. این روستا دارای تابستان های نسبتا خنک می باشد. تا قبل از زلزله مردم در تابستان در خانه های خود به سر می بردند از کولر استفاده نمی کردند. زمستانهای روستا نسبتا سرد است. این روستا رود دائم وجود ندارد و تنها یک رود فصلی دارد که با باریدن باران به جریان در می آید ولی چندسالی می شود به دلیل کمبود میزان بارندگی هیچ رودی جریان ندارد این روستا دارای یک قنات و چشمه می باشد . چشمه در شمال شرقی روستا میباشد و قنات هم درمرکز روستا وا قع شده است.عده زیادی از مردم روزهای تعطیل برای تفریح به چشمه می آیند. این چشمه یک جای خیلی زیبا و سرسبز می باشد.
امامزاده سلطان سید ابراهیم
مکان این امامزاده که نام سلطان سید ابراهیم از نوادگان موسی بن جعفر (ع)می باشد در۱۵ کیلومتری شمال شرقی زرند واقع شده وتامرکز استان یعنی شهر کرمان۷۵ کیلومتر فاصله دارد.
بلایای طبیعی
روستای داهوئیه متأسفانهاز سال ۶۸ تا سال۸۳ دودفعه مورد هجوم بلای طبیعی زلزله قرار گرفته به گونه ای که در سال۶۸ با آسیب کلی به منازل باعث کوچ بسیاری از اهالی به شهرهای اطراف گردید متأسفانه باعث از رونق افتادن روستا در همه جوانب شده که پس از آن زلزله به همت بنیاد مسکن انقلاب اسلامی زمین های قسمت جنوب غربی روستا که در دامنه کم شیب قرار گرفته که با شیب نسبتا” ملایم به دشت زرند منتهی می شود تسطیح و جهت ساخت مسکن در اختیار اهالی قرار گرفت چون قسمت های قدیمی روستا در دامنه های پرشیب حتی بالای کوهها ساخت وساز انجام گرفته بود وبا توجه به مصالح ساختمانی که بیشتر سنگ بوده دیگر قابل استفاده نبودند وبدین ترتیب تقریبا”نیمی از اهالی که در روستا مانده بودند و با ساخت خانه های خود در قسمت پایین که به شهرک معروف گردید به آنجا نقل مکان کردند نیمی دیگر در خانه های قدیمی ده ماندند که متأسفانه در زلزله اسفند ماه ۸۳ باعث گردید ۱۴۵تن از همان عزیزان به دیار باقی بشتابندو جان ببازند.زلزله مخرب و ویرانگر سال ۸۳ متأسفانه تمامی ساختمان های روستا را ۱۰۰% تخریب کرد وتعدادی زیادی از اهالی را نیز به کام مرگ کشاند که این موضوع تأثیر بسیار زیادی بر روحیه اهالی گذاشت آنها که عزیزی از دست داده بودند به گونه ای وآنها که منازل خود را که درمورد بعضی ها که واقعا” تنها سرمایه آنها بود به گونه ای دیگر که این موضوع باعث شود ضربه روحی وروانی بزرگی به اهالی وارد گرد د.
وجه تسمیه
وجه تسمیه و نام روستاچند روایت مجزا دارد که به دو نمونه از مهمترین آنها اشاره خواهد شد اولین آن که به نظر درست تر می رسد و به ذهن نزدیک تر است بدین گونه است که با توجه به محیط کوهستانی روستا تعداد زیادی آهوی وحشی درکوههای اطراف زندگی می کرده که تا به حال نیز این حیوانات درکوههای اطراف زندگی می کنند که به این دلیل این روستا به ده آهو معروف گردیده پس ازمدتی به داهوئیه تبدیل وبه همین نام خوانده شد
روایات دوم که توسط یکی از ریش سفیدان روستا نقل گردیده بدین شرح است که روستا در سالهای بسیار دور که امراض مسری ازجمله وبا و طاعون جان بسیاری از ساکنان روستاهای شهرستان رامیگیرد درورودیهای این روستاتوسط ملاهای قدیم دعاهایی دفن گردیده بود که روستا رااز امراض وبلاهای طبیعی مصون می داشت
به گونه ای که به گفته راوی پس از شیوع بیماریهای مذکور در روستاهای اطراف بسیاری از اهالی این روستاها
به داهوئیه می آمدند که از شرامراض مصون باشد وهمین اسم دعائوئیه که از کلمه دعا به اضافه پسوند (ئو)که
در گویش اهالی بیشتر جهت کوچک نشان دادن کلمه یا شئ به کاربرده می شودو (ئیه) که به نظر پسوندنسبت
میآید مقطع گردیده که بعدها به دائوئیه وپس از آن به داهوئیه تبدیل گردیده است.جغرافیای تاریخ و تاریخ وشرایط زیست محیطی روستای داهوئیه از نظر تقسیمات کشوری از توابع شهرستان زرند از استان کرمان می باشد ودر جنوب شرق شهرستان زرند واقع شده است.
www.BotiaPatogh.ir
منبع: سیری در ایران