سیرجان بعد از اسلام  و تا اواسط قرن دهم میلادی شهر عمده و مركز ایالت كرمان بوده كه شیراجان  هم گفته شده است. سیرجان تقریبا در هشت كیلومتری مشرق شهر جدید سعید آباد قرار داشته و در آن زمان والی كرمان نیز ” سیرگان” بوده و بنای آن به بهمن پادشاه اشكانی نسبت می دهند و در استیلانی عرب آن را معرب كردند وسیرجان نامیدند. شهرستان سیرجان در فاصله ۱۷۵ كیلومتری جنوب غربی كرمان واقع شده و از شمال به شهرستان رفسنجان ( ۲۳۰ كیلومتر) و شهر بابك ( ۷۰ كیلومتر)، از جنوب به استان هرمزگان، از مشرق به شهرستانهای بافت ( ۱۲۹ كیلومتر) و بردسیر و از مغرب به استان فارس محدود است. سیرجان بین كوههای مركزی و كوههای شرقی زاگرس قرار گرفته و مهمترین ارتفاعات ان عبارتند از كوه پنج، چهار گنبد، بید خوان و كوه ” عین البقر” . از نواحی پست و هموار این شهرستان می توان دشت كویر در غرب و دشت حاصلخیز ” قطبیه”را در شرق این شهر نام برد كه بین سیرجان و بافت قرار دارد. آب و هوای سیرجان نیمه بیابانی است. در تابستان نسبتا” گرم و خشك و در زمستان سرد و در بهار همراه با بارندگی است. منشا اصلی بارندگیهای این شهرستان، توده هوای غربی و اثر هوای مرطوب اقیانوس هند است. مهم ترین رودخانه های سیرجان عبارتند از: تنگوییه ( پلنگی) و رودخانه حسین آباد كه هر دو فصلی هستند. پوشش گیاهی و جانوری: گیاهان جنگلی سیرجان بیشتر در زمینه قیچ، قاق و انواع گون ( كتیرا) است. حیوانات این منطقه در كوهستانها روباه، گرگ، كفتار، پلنگ، قوچ و میش ” كل” و در دشتها آهو، گورخر و پرندگانی از قبیل كبك، سینه سیاه و تیهو هستند. زبان مردم سیرجان فارسی است ولی عشایر به زبان تركی نیز تكلم می كنند. مهم ترین ایلات سیرجان عبارتند از: افشار، ارشلو، قرایی، بچاقچی و شول. در اراضی حاصلخیز قطبیه آثار خرابه های ” قلعه سنگی” كه بر روی صخره ا ی بنا شده است دیده می شود كه قدرت نظامی فوق العاده ای داشته و اعراب آن را مركز حكومت ایالت كرمان قرار داده بودند. سایر بناهای تاریخی سیرجان عبارتند از امامزاده احمد، امامزاده علی و آتشكده فیروزه سیرجان به علت موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن بر سر راههای ارتباطی كرمان، یزد، بندرعباس، شیراز و نیز به سبب وجود اراضی حاصلخیز و منابع معدنی از دیرباز مورد توجه بوده است. فعالیتهای اقتصادی مردم سیرجان را ایلات و عشایر انجام میدهند و فراورده های دامی آن نقش مهمی در خودكفایی این شهرستان ایفا می كنند. این شهرستان با وجود داشتن استعداد كافی در زمینه صنعتی و بهره مندی از منابع معدنی و انسانی، درگذشته رونق صنعتی چندانی نداشته است. اخیرا” پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران كارخانه هایی در سیرجان تاسیس شده كه از آن جمله می توان معدن آهن ” گل گهر” ، كارخانه های تولید گچ، پلاستیك سازی، سرامیك سازی و صنعت پیچ و مهره را نام برد. علاوه بر معدن آهن گل گهر، معادن تنگوییه و چنگال نیز در سیرجان وجود دارند كه سنگ مرمر آنها معروف است و یك معدن سنگ سفید چینی هم دارد كه با ایجاد كارخانه چینی سازی در سیرجان، در جهت خودكفایی و جلوگیری از بیكاری در این شهرستان گامهای موثری برداشته شده است. از زمانی كه سیرجان به منطقه ویژه اقتصادی تبدیل و فرودگاه آن راه اندازی شده رونق فراوانی در زمینه اقتصادی پیدا كرده است. تبدیل شدن سیرجان به منطقه ویژه اقتصادی پیدا كرده است. تبدیل شدن سیرجان به منطقه ویژه اقتصادی و راه اندازی فرودگاه رونق فراوانی در زمینه اقتصادی برای سیرجان به همراه داشته است.