جوانرود همان محلی است كه حمدلله مستوفی در «نزهت القلوب» از آن به عنوان «الانی» نام برده است با این‌ حال در مورد پیشینه تاریخی جوانرود اطلاعات زیادی در دست نیست. نگاهی به روند تغییرات شهر جوانرود نشان می‌دهد كه بیش ترین تغییرات این منطقه طی سال‌های اخیر رخ داده است شهرستان جوانرود از شمال به شهرستان پاوه، از جنوب به شهرستان اسلام آباد غرب، از جنوب باختری به شهرستان سر پل ذهاب،‌ از باختر به كشور عراق و از خاور به شهرستان كامیاران محدود می‌شود. شغل اصلی مردم جوانرود كشاورزی و دام‌داری است. در زمینه‌ی صنایع دستی؛ بافت گلیم‌های عشایری با طرح‌های كردی و جاجیم‌های مرغوب و كم نظیر و نیز بافت انواع شال‌و جوراب و دستكش پشمی در شهرستان جوانرود از رونق ویژه ای برخوردار است. غار‌كاوات‌در شمال‌ دره‌قوری‌قلعه مهم‌ترین مكان دیدنی شهرستان جوانرود را تشكیل می‌دهد.

مکان های دیدنی و تاریخی

غار كاوات‌در شمال‌ دره‌قوری‌قلعه مهم‌ترین مكان دیدنی شهرستان جوانرود را تشكیل می‌دهد.

صنایع و معادن

در شهرستان جوانرود رشته های صنایع كارگاهی كمد سازی، كابینت سازی، موزاییك سازی، بلوك زنی و چوب بری رواج كامل یافته است. در زمینه صنایع دستی بافت گلیم های عشایری با طرح های كردی و جاجیم های مرغوب و كم نظیر و نیز بافت انواع شال و جوراب و دستكش پشمی از رونق ویژه برخوردار است.

کشاورزی و دام داری

شغل اصلی مردم جوانرود كشاورزی و دام‌داری است. آب كشاورزی از رودخانه ها فراهم شده و محصولات كشاورزی جوانرود عبارتند از گندم، جو، بنشن،‌ گیاهان علوفه ای، سیب، آلو، توت،‌ گردو، و انگور، که از این میان بنشن، گردو، ‌سیب، و آلو جزء صادرات این شهر نیز به شمار می آیند. دامداری و دامپروری از فعالیت های بسیار مهم شهرستان جوانرود است. این امر به دلیل وضعیت خاص منطقه و زندگی عشایری رایج در ناحیه و اختلاف آب و هوایی در فواصل كوتاه می باشد. هم چنین در این شهرستان پرورش زنبور عسل رونق چشمگیری دارد.

مشخصات جغرافیایی

شهرستان جوانرود از شمال به شهرستان پاوه، از جنوب به شهرستان اسلام آباد غرب، از جنوب باختری به شهرستان سر پل ذهاب،‌ از باختر به كشور عراق و از خاور به شهرستان كامیاران محدود می‌شود. جوانرود مركز شهرستان جوانرود، در درازای جغرافیایی ۲۹ درجه و ۴۶ دقیقه و پهنای جغرافیایی ۴۸ درجه و ۳۴ دقیقه و در ۱۳۰۰ متری از سطح دریا، در ۸۶ كیلومتری شهر كرمانشاه و در مسیر راه چقا نرگس – باینگان قرار دارد. جوانرود در دره ای قرار گرفته است كه از شمال و شمال باختری به كوه های گرده برگیر و چاه قلی محدود است و رود زیمكان با گذشتن از به سوی شمال باختری می رود. آب و هوای این شهر معتدل و نیمه مرطوب است.

وجه تسمیه و پیشینه تاریخی

جوانرود همان محلی است كه حمدلله مستوفی در «نزهت القلوب» از آن به عنوان «الانی» نام برده است. در حال حاضر نیز آب آشامیدنی شهر جوانرود، ‌از آب سراب معروف «الانی» به دست می آید. حمدلله مستوفی از الانی یا جوانرود امروزه به عنوان قصبه ای معتبر با هوای خوش، آب های روان، علفزارهای نیكو، شكارگاه های خوب و ناحیه ای با محصولات غلات نام برده است. در دوره شاه طهماسب صفوی جوانرود بیش از صد قریه داشته و در اطراف آن قلعه هایی نیز قرار گرفته بوده است. درویش سلطان (فرزند صفی خان سلیمان گوران – والی جوانرود) بر خرابه‌های الانی، قلعه، مسجد، بازار و مدرسه ساخته است. جوانرود در دوران افشاریه و تا اواخر دوره زندیه مورد توجه خاص حكمرانان بوده است. در دوره قاجاریه، حكومت جاف و جوانرود در دست برادر و فرزندان امان الله خان والی بود. امان الله خان والی، حكومت جاف و جوانرود را به محمد صادق خان پسرش واگذار نمود. حكومت جوانرود بعد از سال ۱۳۲۰ به یكی از بیك زادگان رستم بیك جاف واگذار شده بود. این شهر در حال حاضر بسیار آباد و توسعه یافته است و طبیعت و فضایی زیبا دارد.