اسكو از قدیمی ترین و مهم ترین شهرستان های استان آذربایجان شرقی است. كشاورزی، باغ داری، تهیه و تولید فرآورده های كشاورزی و میوه و خشكبار از مهم ترین منابع درآمدی مردم این ناحیه است. مردم اسكو؛ علاوه بر كشاوزی، باغ داری و دام داری، به كارهای داد و ستد، خدمات دولتی، کارگری و كارمندی نیز اشتغال دارند. ابریشم بافی اسكو؛ از اهمیت فراوانی برخوردار بوده و پارچه های این ناحیه، در میان زنان شاهسون طرف داران بسیاری دارد. دریاچه ارومیه، دره ی زیبای اسکو و روستای تاریخی کندوان شهرستان اسکو را از نظر جاذبه های گردشگری دارای اهمیت کرده است هم چنین مسجدجامع اسکو که مهم ترین بنای معماری – مذهبی منطقه است، در کنار امام زاده ها و گورستان های قدیمی؛ دیگر جاذبه های تاریخی و معماری آذرشهر را تشکیل می دهند.

مکان های دیدنی و تاریخی

دریاچه ارومیه، دره ی اسکو و روستای کندوان به همراه مسجدجامع اسکو از مهم ترین جاذبه های طبیعی و تاریخی شهرستان اسکو به شمارمی آیند. امام زاده ها و گورستان های قدیمی نیز از دیگر مکان های دیدنی منطقه محسوب می شوند.

صنایع و معادن

صنایع شهرستان اسکو به دو شکل دستی و کارخانه ای عرضه می شوند. شهرستان اسكو دارای كارخانه های چیت سازی، پتوبافی، نایلون سازی، رنگ رزی، تولید ماكارونی، ترازو سازی، آهک پزی،‌ آسفالت سازی و پارچه بافی است. حریر بافی، ابریشم بافی، پارچه بافی و قالی بافی نیز از مهم ترین صنایع دستی این ناحیه است.

کشاورزی و دام داری

كشاورزی، باغ داری و تهیه و تولید فرآورده های كشاورزی و میوه و خشكبار از مهم ترین منابع درآمد مردم این ناحیه است. فرآورده های كشاورزی شهرستان اسكو شامل: گندم و جو، بنشن، نباتات علوفه ای، تره بار، سیب درختی، گلابی، انگور، گوجه سبز، گیلاس، زرد آلو، گردو و بادام می شود. آب كشاورزی منطقه از چشمه ها، چاه عمیق، رودخانه و كاریز تامین می شود. از نظر كشاورزی اسكو از رونق خاصی برخوردار است و نوع كشت آن آبی و دیمی است.به واسطه ی مراتع سبز و خرم اسكو و قرار گرفتن اسكو در دامنه رشته كوه های سهند باختری و سلطان داغی و ارشد داغی این منطقه از مراتع بسیار خوبی برخوردار است و دام داری در آن رونق فراوان دارد. زنبورداری نیز در این منطقه دارای ارزش اقتصادی بسیار است.

وجه تسمیه و پیشینه تاریخی

محققان اسكو را با اوشكایای كهن یكی می دانند. چنان كه از ماخذ آشوری بر می آید اوشكایا شهری دارای قلعه بوده كه در خاور دریاچه ارومیه و در دامنه كوه سهند قرار داشته است. محققان معتقدند كه جایی به نام اوشكایا در ناحیه خورخور كه در كتیبه آرگیشتی اول در شرح لشكركشی سال دهم وی ( ۷۷۷ ق. م ) آمده است، همان اوشكایا در ماخذ آشوری است. اسكو از قدیمی ترین و مهم ترین شهرستان های آذربایجان شرقی است. كهن ترین ماخذی كه نام اسكو (اسكویه) در آن آمده؛ شاید كتیبه سارگن دوم پادشاه آشور باشد. اسكوی كنونی در دامنه های باختری كوه سهند، ‌قلعه ی مرزی اورارتوها بود. حمدلله مستوفی در قرن هشتم اسكویه یا اسكو را یكی از روستاهای بزرگ ناحیه باویل رودگفته است.
براساس سنگ نبشته های متعلق به شاه آشور سارگن دوم در جریان حمله وی به حدود اورارتو، اشكایا كه در آن هنگام دژ مرزی اورارتو بود، بدون پیكار به تصرف آشوریان درآمدند و با شمار دیگری از روستاهای پیرامون آن به آتش كشیده شد.
پس از آن دیگر نامی از اوشكایا در منابع دیده نمی شود. در دوره ی اسلامی حمدلله مستوفی از آن با عنوان یكی از آبادی های بزرگ ناحیه و در عالم آرای نادری اسكو از نقاط آباد آذربایجان معرفی شده است. این منطقه و پیرامونش امروزه یكی از آبادترین مناطق آذربایجان شرقی است.

مشخصات جغرافیایی

شهرستان اسکو از شمال به تبریز، از جنوب به آذر شهر، از باختر به دهستان ممقان ایلخچی و كرانه ی خاوری دریاچه ارومیه و از خاور به روستاهای حومه و تبریز محدود است. آب و هوای آن در تابستان معتدل و در زمستان سرد و یخ بندان است. شهر اسكو در درازای خاوری ۴۶ درجه و ۰۷ دقیقه و پهنای شمالی ۳۷ درجه و ۵۵ دقیقه و در ارتفاع ۱۵۲۰ متری از سطح دریا واقع شده است. فاصله اسكو از تبریز مركز استان ۳۴ كیلومتر و خط آهن تبریز– مراغه و تهران از شمال و شمال خاوری دهستان های تابعه اسكو مانند ایلخچی و خسرو شهر می گذرد .