راور درحاشیه كویر بزرگ ایران قرار گرفته و از شمال به كویر بزرگ، از جنوب به كرمان و زرند، از خاور و جنوب خاوری به كویر لوت و از باختر به بافق محدود می شود. از آن جا که این منطقه بر سر راه كویری كرمان ـ شهداد قرار دارد راور نامیده شده است. به طوری كه گفته شده حدود ۱۶ قرن پیش، راور محل زندگی زرتشتیان بوده و خاور زمین خوانده می شده است. مركز شهرستان راوراز نظر جغرافیایی در ۵۶ درجه درازای خاوری۳۱ درجه و ۱۵ دقیقه پهنای شمالی و در ارتفاع ۱۱۷۵ متری از سطح دریا واقع است. آب و هوای راور معتدل خشك بوده و میزان بارندگی سالانه ۳۵ میلی‌متر است.

برج های قدیمی راور

یخدان سنتی راور

بازار قدیمی راور

سرو کهنسال روستای طرز

كشاورزی در این منطقه به صورت آبی انجام می شود و تنها نیمی از زمین ها قابل كشت هستند. از فرآورده های كشاورزی این شهرستان می توان پسته، گندم، جو، پنبه، انار، انگور، انجیر و تره بار را نام برد. دام‌داری این قسمت شامل گاو و گوسفند و طیور می‌شود. اقتصاد راور بر اساس كشاورزی، دام‌داری و پیشه وری استوار بوده و قالی، پسته و پنبه صادرات این شهرستان را تشکیل می دهند.

صنعت قالی‌بافی مهم‌ترین صنعت دستی این ناحیه را تشكیل می‌دهد. پیش از توسعه سریع قالی بافی و به شهرت رسیدن آن صنایع كرباس بافی، شال بافی و گلیم بافی و سفره بافی رواج داشته كه از میان آن‌ها به كرباس بافی توجه بیش‌تری می شده است. با توجه به این كه در گذشته‌بیش‌تر لباس ها از كرباس تهیه می‌شد؛ كشت وسیع لینه نیز در منطقه راور رواج داشته است.

قالی های این منطقه با طرح های اردبیلی و كرمانی و نقش صحرایی، درختی، خوشه‌ای، جنگلی، بوته‌ای، شاه عباسی و لاله بافته می شوند.

معادن كان سرب در تاج كوه، در شمال باختری راور و كان مس طرز در باختر این منطقه موجود است. مردم این شهرستان مسلمان شیعه و آریایی نژادند و به زبان فارسی با گویش محلی كرمانی سخن می گویند.