شهر میدواود یکی از شهرهای استان خوزستان که در سال ۱۳۹۰بخش میداود به شهر میداود تغییر پیدا کرده‌است و جمعیتی بالغ بر ۲۰هزار نفر ساکن این شهر تازه تاسیس می‌باشد.

بخش میداوود از توابع شهرستان باغملک در شرق استان خوزستان واقع شده است که از مرکز استان مسافتی بالغ بر ۱۳۰ کیلومتر دارد. میداوود که به صورت دشتی حاصلخیز بوده در میان کوه‌های کم ارتفاع از سلسله جبال زاگرس محصور می‌شود. عبور رودخانه علاء از کنار شهر جلوه‌ای بس زیبا به شهر می‌بخشد. میداوود که در حدفاصل شهرهای رامهرمز و باغملک واقع شده از شمال به کوه‌های کم ارتفاع باغملک، از جنوب به روستایی چم قاسم علی (یک) از توابع شهرستان رامهرمز، و از شرق به روستایی پتک جلالی و از غرب به ادامه کوهای کم ارتفاع باغملک محدود می‌شود. عبور محور ارتباطی رامهرمز به باغملک موقعیت ارتباطی خاصی به وجود آورده به صورتی که این محور تا چند سال گذشته محور اصلی ارتباطی خوزستان به اصفهان بوده است. پیشه اصلی مردم این شهر کشاورزی بوده بطوری که مسافران عبوری در حین گذر از شهر عطر و بوی برنج چمپای میداوود را استشمام می‌کنند. آب و هوای آن بین کوهستانی و نیمه بیابانی بوده که دارای زمستان‌های نسبتاً سرد و تابستان‌های گرم می‌باشد. میداوود از سه بخش علیا، وسطی و سفلی تشکیل شده که در قسمت سفلی منازل مسکونی به صورت متمرکز بوده ولی در دو بخش دیگر به دلیل وجود زمین‌های کشاورزی، هر خانوار منزل خود را در محدوده زمین کشاورزی خود بنا کرده و ساختاری پراکنده دارد.
محصولات

از مهمترین محصولات کشاورزی این منطقه می‌توان به برنج چمپای میداوود و تیغن اشاره کرد که در نوع خود از بی نظیر ترین برنج‌های دنیا به حساب می‌آید که دارای عطر و بوی و طعم بی نظیری برخوردار است. دیگر محصولات میداود گندم، جو، پیاز و… و محصولاتی از این قبیل می‌باشد.