شوط یکی از شهرهای استان آذربایجان غربی ایران است. این شهر در مرکز شهرستان شوط و در ۴ کیلومتری کناره جنوبی رودخانه زنگبار جای دارد. جمعیت شهر شوط در سال ۱۳۸۵ برابر با ۱۹,۷۵۹ نفر بوده‌است.

شوط از سوی شمال غربی با ماکو، از شمال شرقی با پلدشت از طرف جنوب غربی با چالدران و از سوی جنوب شرقی با قره‌ضیاءالدین همسایه‌است.

نامگذاری
وجه تسمیه شهر برگرفته از کلمه «آشوط» ارمنی است. با این حال امروزه هیچ ارمنی زبانی در این شهر ساکن نیست.این ناحیه در ادوار طولانی ساکنان ارمنی زبان داشته‌است که هنوز نام‌های شهرها و آبادی‌های بسیاری دراطراف شوط و ماکو می‌توان پیدا کرد که ریشه ارمنی دارند. مثل تمام روستاهایی که به «جوق» ختم می‌شوند: باغچه جوق، آوا جوق، قلاع جوق. در زمان حاکمیت پهلوی نام شهر در اسناد دولتی به شاه آباد تغییر یافت.اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ بار دیگر شهر به همان نام سابق خود نامیده شد. با توجه به اینکه از خروج ارامنه از این منطقه قرن‌ها می‌گذرد ولی این نام بی تردید خود نشان از قدمت و سابقه دیرین سکونتی شهر دارد.

از بناهای تاریخی و فرهنگی شهر در دوره‌های گذشته چیز مهمی برجای نمانده‌است. شاید تنها بنای قابل ذکر «بنای عمارت خان» در روستای خوک (آخرین آبادی خان نشین منطقه) واقع در ۵ کیلومتری شوط می‌باشد که نمونه بارزی از بناهای عمارتی اواخر قاجار و اوایل پهلوی است که بعلت استفاده شخصی و مسکونی در حال تخریب است.

جاذبه‌های طبیعی
از جاهای دیدنی این شهر، آبگرم معدنی ایسی سو می‌باشد. این آبگرم در بالای تپه‌ای قرار گرفته که از دو جای تپه، آبگرم و از وسط آن آب سردی از دل خاک بیرون می‌آید.