برای دسترسی به دربند ماشین‌های واقع در میدان تجریش را سوار می‌شوید و خود را به مجسمه واقع در میدان سربند می‌رسانید.این مجسمه در سال ۱۳۴۱ توسط رضا لعل ریاحی، پیکره‌تراش و نقاش ایرانی ساخته و سپس نصب شد. ایدهٔ ساخت این تندیس در سال ۱۳۳۷ از سوی حسن وجدان‌خوش، از کوه‌نوردان با سابقه ایرانی پیشنهاد شد. سرهنگ بیات، رئیس مرکز آموزش کوهستانی ارتش، مقدمات ساخت آن را آماده کرد و «مهام»، شهردار وقت تهران، هزینه ساخت مجسمه دربند را پذیرفت. سپس امیر شاه‌قدمی، گروهبان ارتش و مربی کوه‌نوردی مرکز آموزش کوهستانی و مربی اسکی ایران به عنوان مدل به رضا لعل ریاحی معرفی شد و شهرداری هم مبلغ ۱۰ هزار تومان بابت ساخت مجسمه پرداخت.
سال ۱۳۳۸، یک سال پس از طرح این پیشنهاد مدل گچی آن آماده و در میدان سربند نصب شد، اما بارندگی و یخ‌زدگی زمستان همان سال بود که دست و بخشی از بدن مجسمه را خرد کرد. این قسمت مدت‌ها با پرچم ایران پوشانده شده بود تا این‌که در سال ۱۳۴۱ با پی‌گیری‌های رئیس وقت فدراسیون، رضا لعل ریاحی تندیس سیمانی را آماده کرد که این مجسمه هنوز پا برجا است.
بعد از مجسمه دیواره مارتینال دربند در همین ابتدا به شما خوشامد می‌گوید. مسیر كافه‌ها را در كنار رودخانه پیش می‌گیرید و كم‌كم ارتفاع می‌گیرید بعد از گذر چند پل زیبای چوبی به ده تاریخی پس قلعه می‌رسد بعد از گذشتن از ده به پلی فلزی می‌رسید كه از اینجا دو مسیر مقابل شماست یك مسیر زیر پل است كه بعد از گذر از پل چوبی شما را به منطقه بندیخچال هدایت می‌كند كه محل بسیار مناسبی برای علاقه‌مندان به سنگنوردی است.
كه هر هفته بسیاری از سنگنوردان را به سوی خود فرا می‌خواند و مسیر دیگر اینكه مستقیم مسیر را ادامه می‌دهید و بعد از گذر از چند كافه و كمی ارتفاع گرفتن دوباره به یك دوراهی می‌رسید كه با تابلو مسیر را مشخص كرده است.
مسیر سمت چپ شما را به هتل اوسون، دیواره زیبای اوسون، آبشار بلند سوتك و در بالاتر ایستگاه پنج تله كابین و دره‌ی پر آب ارس و همچنین قدیمی‌ترین مسیر صعود به قله توچال یعنی اسپیدكمر دعوت می‌كند. ولی مسیر سمت راست كه از كنار جنگلی داخل دره می‌گذرد، بعد از گذر از چند كافه كمی ارتفاع می‌گیریم شما در سمت راست خود می‌توانید منطقه بندیخچال را با آن سنگهای زیبایش و همچنین سنگنوردان مشتاق را در حال سنگنوردی مشاهده كنید و همچنین دیواره بلند بندیخچال (شروین) كه مانند نگینی در انتهای آن می‌درخشد.
مسیر دربند را ادامه می‌دهید و به كافه رجب در كنار قرارگاه امداد نجات داودی می‌رسید استراحتی كوتاه می‌كنید؛ از اینجا به بعد تا پناهگاه شیرپلا باید با دقت بیشتری گام در مسیر بگذارید. مسیر بسیار سرسبز و زیباست.
بعد از گذر از آبشار دوقلو و كمی درگیری با ابزار كار گذاشته شده در مسیر به یكباره با دیدن پناهگاه شیرپلا و آبشار زیبایش خستگی از تنتان بیرون می‌رود. حدوداً از میدان سربند تا شیرپلا ۳۰/۲ الی ۲ ساعت زمان لازم است. پناهگاه بسیار مجهز و امكان شب‌مانی نیز فراهم است.
در اینجا كوهنوردان بسیاری را می‌بینید كه بعد از استراحت در پناهگاه به سمت جانپناه امیری و قله توچال حركت می‌كنند. عده‌ای نیز از سمت راست روانه قله كلچال می شوند و دره زیبای ارس( سمت راست )، ایستگاه پنج تله كابین توچال و چشمه‌های نرگس (یكی از سرچشمه‌های اصلی رودخانه دربند می‌باشند.) می‌باشد.
منبع: سیری در ایران