یکی از زیباتری پارکهای شیراز، که در همجواری آرامگاه حافظ می باشد، این پارک می باشد،در چهار راه حافظیه قرار دارد،که به باغ ملی شیراز معروف است، که از ناحیه شرقی تا ورزشگاه حافظیه و از ناحیه جنوبب تابیمارستان شهید دستغیب متصل می باشد،در این پارک درختان کهنی به چشم می خورد، ههچنین بوی عطر بهارنارنج این باغ فضا بهشت گونه ایجاد کرده است، که شامل تجهیزات سرگرمی و رفاهی و فرهنگی از قبیل: امکاناتی چون کانون فکر ی کودکان و نوجوانان، فرهنگسرای و نگارخانه ،نماز خانه، باغچه های مدور ،ستون های سنگی با اشعار حافظ وسعدی ،بقعه علی بن حمزه(ع)، غرفه های خوراکی ، تندیس های زیبا ،فضاسازی دلنشین می باشد.
درختان کهن سال باغ ملی بیانگر قدمت آن و دلیل توصیف زیبایی آن از سوی حافظ است۔ در سال ۱۳۱۵ خورشیدی این باغ را بهسازی کردند و با کاشتن نارنج و خیابان کشی، بر زیبایی آن افزودند. در سال های اخیر «شهرداری شیراز» مرمت تا اساسی بر این باغ انجام داده و فواره هایی زیبا در مرکز آن ایجاد کرده است. هم چنین فرهنگ سرایی نیز در جنوب آن ساخته اند. در اردیبهشت ماه هر سال، بوی عطر بهار نارنج این باغ، فضایی بهشت گونه پدید می آورد. مصلی و جعفرآباد، از بقعه ی علی بن حمزه (ع) آغاز و تا کوه تخت ضرابی و چهل مقام و دروازهای قرآن امتداد داشته است. مغرب مصلی، تخت قراچه یا باغ تخت امروزی قرار داشته است. بقعه ی علی بن حمزه، هنرستان [طالقانی] [بیمارستان شهید دستغیب]، باغ ملی، ورزشگاه حافظیه، آرامگاه حافظ، چهل تتان، هفت تنان، باغ جهان نما و . . . ] در صحرای گسترده و باصفای مصلی قرار گرفته اند. از بقعه ی علی بن حمزه تا پای کوه تخت ضرابی در شصت، هفتاد سال پیش گورستان هایی بود که به تدریج به باغ و خانه تبدیل گردید. مهمترین گورستان آن معروف به جوان آباد به هنرستان طالقانی و بیمارستان شهید دستغیب و پارک باغ ملی … از سال ۱۳۱۵ خورشیدی تبدیل گردید. از علی بن حمزه تا آرامگاه حافظ، گورستان و صحرای زراعتی بود. گنبد عضد یا فیل خاله ی عضدی در همین زمین های متوسلی بود. این صحرا را آب زنگی رکن آباد مشروب می ساختند. جعفرآباد در سمت مشرق زمین های مصلی قرار داشت.