این جزیره در موقعیت جغرافیایی N302046 E481249 قرار دارد. جزیره مینو از جزیره‌های ایران در استان خوزستان است. این جزیره در گذشته نام صلبوخ داشته و بین آبادان و خرمشهر واقع شده و دو شاخه اروندرود آن را فرا می گیرد.این جزیره دارای ۱۰ متر ارتفاع از سطح دریاست و در فاصله ۱۰ کیلومتری خرمشهر است. بزرگترین قطر جزیره ۲/۶ کیلومتر و مساحت آن ۸/۱۷ کیلومتر مربع است. مینو شهر، شهر کوچکی است که در آن قرار گرفته است و بزرگترین آبادی این جزیره است. این شهر جمعیتی در حدود ۱۲،۰۰۰ نفر دارد. این شهر تفریح گاهی برای مردم آبادان و خرمشهر به حساب می آید. کشاورزی و پرورش دام در این جزیره جایگاه خاصی دارد. در جزیره مینو ۵ نهر جریان دارد که دو تای آن ها از رود جرف و سه تای آن ها از اروندرود منشعب می شوند. این جزیره از معدود نقاط جهان است که آبیاری بوسیله برکشند و فروکشند آب انجام می شود و به وسیله ای نیاز نیست.این جزیره سراسر از نخلستان پوشیده شده که محیط زیست مناسبی برای زیست پرندگان مهاجر است. همچنین نیزارهای انبوه آن پناهگاه حیوانات وحشی مانند گراز است. .بسیاری از ساکنان مینو را اعراب تشکیل می دهند و به همین سبب، زبان رایج مردمان شهر عربی است. گذر از آب اروند و دیدار اقوام، بزرگترین دلمشغولی مردمان دو سوی مرز را شکل می دهد.

نام قدیم این جزیره “صلبوخ” که در زبان عربی ریگ معنا می داده و نام فعلی آن “مینوشهر” است.این جزیره از شرق هم مرز با ایران و از غرب هم مرز با عراق است.اكثریت ساكنین اینجزیره را افراد بومی تشكیل می دهند.این جزیره در کنار اروندرود و در فاصله ۱۰ کیلومتری شهر خرمشهر قرار دارد. بزرگترین قطر جزیره ۲/۶ کیلومتر و مساحت آن ۸/۱۷ کیلومتر مربع استکه سراسر از نخلستان پوشیده شده و مینوشهر بزرگترین آبادی آن است.طبیعت بكر و نخلهای بی شمار این جزیره اكوسیستم مناسبی برای زیست پرندگان مهاجر وهمچنین نیزارهای انبوه و رازآلود آن پناهگاه حیوانات وحشی از جمله گراز می باشد.بسیاری از ساکنان مینو را اعراب تشکیل می دهند و به همین سبب، زبان رایج مردمان شهر عربی است. گذر از آب اروند و دیدار اقوام، بزرگترین دلمشغولی مردمان دو سوی مرز را شکل می دهد.