امامزاده دستگرد یکی از زیارتگاه های مهم منطقه است که بنای آن را می توان به دوران صفویه نسبت داد . این بنا شامل سردری بلند ، جلوخانی وسیع ، دهلیزی با غرفه هایمتعدد ، مسجدی با شبستان ستوندار از سنگ تراشیده شده و سقف آجری است . بقعه امامزاده با طرح هشت ضلعی و از آجر ساخته شده و دارای گنبدی بلند و دوپوش است . برروی در ورودی ضریح اشعاری درباره شخصیت و اهمیت این امامزاده نوشته شده است . این امامزاده دستگرد

بنا در دوران سلطنت مظفرالدین شاه، توسط شخصی به نام محمود خان ملقب به خان باباخانریاحی تعمیر شده است . در این مجموعه چند آسیاب و یک عصاره خانه وجود داشته که ازبین رفته اند ، علاوه بر این وجود غرفه های ویران شده در صحن مجموعه نیز نشان دهنده اهمیت و موقعیت ممتاز این امامزاده در گذشته بوده است . از جمله آثار با ارزش اینبقعه کتیبه ای به خط محمد صالح – خطاط مشهور و کتیبه نویس عهد صفوی – بر روی سنگ بهتاریخ ۱۱۲۴ هـ . ق است .

دستگرد امامزاده، دهستانی از توابع بخش فرخ شهر در شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری ایران است.

که با مختصات جغرافیایی ۵۰ درجه و ۵۹ دقیقه طول شرقی و ۳۲ درجه و ۵ دقیقه عرض شمالی، در ۲۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرکرد قرار دارد. این روستا از جنوب غربی به روستای دزک و از شرق به روستای ایرانچه محدود شده است. ارتفاع این روستا از سطح دریا ۲۰۵۹ متر است و اقلیمی معتدل و نیمه خشک دارد. آب و هوای آن در فصول بهار و تابستان مطبوع و ملایم و در زمستان سرد است.