قلعه تاریخی عباس آباد در بررسی باستان شناسی كه در سال ۱۳۶۷ ( هجری شمسی ) بر محور تپه تاریخی قالاچی در بوكان به انجام رسید ، در مجاورت جنوب شرقی روستایی به همین نام و بر روی تك ارتفاع آهكی كه در محل به « گردی تپه » اشتهار دارد مورد شناسایی قرار گرفت . دژ بر تمام ارتفاعات مجاور و نیز دشت وسیع در اطراف رودخانه تتاهو كه از جنوب به شمال در جریان است كاملاً مسلط می باشد . شكل قلعه بیضی نزدیك به دایره است و برج های آن نیم دایره و توپر می باشد . سنگهای بكار رفته در جبهه بیرونی آن همه بزرگ و تراشدار بوده است ، اما سنگهای جبهه درونی حصار دژ از سنگ لاشه است و سنگ های كوچك از جنس آهكی با ملاتی احتمالاً از ماسه و آهك كه در داخل حصار بكار رفته در استحكام بدنه دیوار بسیار موثر بوده است . در داخل دژ بقایایی از ساختمان های سنگی است كه حتی فرم خود را نیز حفظ كرده اند ، این بقایا كه به عنوان تاسیسات داخل دژ منظور شده از حیث زمانی با ساختمان دژ هم دوره نیست و به یكی از استقرارهای دوره اسلامی تعلق دارد .