شیخ فریدالدین عطار ، عارف ، شاعر و ادیب ایرانی در سال ۵۴۰ هـ . ق متولد شد و درطول عمرش خدمات علمی و تألیفات ارزشمندی مانند : تذکره الاولیاء ، منطق الطیر، الهینامه و غیره را از خود به یادگار گذاشت. وی مقارن با حمله مغولان به خراسان در سال ۶۱۸ ق جانش را از دست داد. بنابر شواهد نخستین بنای آرامگاه او توسط یحیی اینصاعد قاضی القضاه نیشابور در سده هفتم هجری بر پا گردید . سپس امیر علیشیر نوائیوزیر آخرین حکمران تیموری بنای دیگر بر آرامگاه عطار ساخت که اکنون تنها سنگافراشته سیاه رنگ کتیبه داری از آن باقی مانده است. سرانجام در سال ۱۳۴۱ ش انجمنآثار ملی بنای ویران شده را مرمت و بازپیرائی نمود و با کاشی های الوان آن را به شکلی زیبا آراست. مقبره عطار همواره مورد توجه گردشگران و ادب دوستان سراسر دنیا می باشد.