بقعه امامزاده یحیی با قدمت بیش از ۷۰۰ سال از آثار دوره سلجوقیان و یکی از قدیمی‌ترین بناهای آجری شهر نراق به شمار می‌آید

این بقعه در غرب شهر تاریخی نراق و در نزدیکی بقعه امامزاده سلیمان قرار دارد.

امامزاده یحیی از نوادگان امام کاظم (ع) است. بنای این زیارتگاه از بناهای سده هفتم محسوب می‌شود. گنبد این بنا از بیرون برجی و از درون مربعی و تک پوش است.

سبک معماری این بقعه متاثر از معماری چین و مغولی و عاری از تزئین است. در ساخت این بنا از آجر و خشت استفاده شده و در عین سادگی از زیبایی خاصی برخوردار است.

در ایوان این امامزاده قبر چند نفر از خواجگان اعقاب خواجه نصیرالدین طوسی قرار دارد که ظاهرا در شهر نراق به تدریس علوم دینی اشتغال داشته‌اند.

این اثر تاریخی مورد مرمت قرار گرفته و مرمت آن شامل بازسازی قسمت‌های تخریبی، ساب‌زدن و بندکشی آجرها، اجرای کانال دفع رطوبت، اندود پشت بام و اجرای سیمگل در قسمت‌های خشتی بنا بوده است.

بقعه امامزاده یحیی زیارتگاهی است در غرب بافت تاریخی شهر نراق و به همراه بقعه امامزاده سلیمان از اهمیت خاصی در بین مردم این شهر برخوردار است.

بنای این امامزاده ساختمانی است ۸ ضلعی با گنبد تک پوش آجری و عمده مصالح به کار رفته در این بنا آجر و خشت می‌باشد.

ظاهرا گنبد این بنا طبق شواهدی که وجود دارد دو پوش بوده که پوش اول از بین رفته و در حال حاضر پوش دوم نمایان است.
قدیمی‌ترین آثار مکتوب شهر نراق سنگ قبرهایی است که در این امامزاده وجود دارد.

در زیر گنبد بنا، آثار سه مرقد با پوشش کاشى دیده مى‌شود که به نظر مى‌رسد از آثار عهد صفوى است. این مرقدها داراى ضریحى منبت به تاریخ ۱۰۶۰ قمری است.

در جهات اصلى بقعه، چهار جفت در دیده مى‌شود که از بین آن‌ها دو لنگه در جنوبى و شرقى، منبت و باستانى‌اند و در جنوبى آن تاریخ ۹۳۵ قمری را دارد.

در این بقعه مقبره‌اى منسوب به دختر شاه اسماعیل اول صفوى نیز وجود دارد که آراسته به کتیبه‌هاى افقى و عمودى به خط ثلث برجسته ممتاز و خوش تراش با تکه‌هاى قابسازى و گره‌چینى و داراى تاریخ «فى سنه خمس و ثلثین و تسمعائه» مى‌باشد.

بقعه امامزاده یحیی در سال ۱۳۷۹ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۳۵۳۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.