تالاب کردخورد که با نام تالاب آق گل نیز شناخته می‌شود در حدّفاصل استان‌های مرکزی و همدان در ۲۰ کیلومتری شمال شرقی ملایر و یک کیلومتری جنوب شرقی روستای کردخورد (اسلام‌آباد) قرار دارد. این تالاب ۵ کیلومتر طول، ۳/۵ کیلومتر عرض و ۰/۵ متر عمق دارد. عمیق‌ترین نقطه تالاب در فصل پرآبی ۸۰ سانتی‌متر است. منابع تأمین‌کننده آب این تالاب نزولات جوی، ذوب برف ارتفاعات اطراف، نهرهای فصلی و چشمه‌های حاشیه‌ای و طغیان رودخانه قره‌چای است. این تالاب در اواخر فصل بهار خشک شده ولی در طول پاییز و زمستان آبدار است و در فصل بهار از میزان آب آن کاسته می‌شود. این تالاب در اواخر زمستان و اوایل بهار دارای چشم‌انداز زیبایی می‌باشد زیرا در این زمان که فصل مهاجرت پرندگان است، پرندگان از نقاط دوردست و بسیار سرد روسیه، قفقاز و کشورهای اسکاندیناوی به این محل پرواز می‌کنند. پوشش گیاهی دل‌انگیز و همجواری تالاب با کوه کت که بیش از ۲۰۰۰ متر ارتفاع دارد، زیبایی این تالاب را چندین برابر می‌نماید.

این تالاب از لحاظ وجود مواد غذایی مناسب برای پرندگان، یکی از غنی‌ترین آبگیرهای منطقه غرب ایران محسوب می‌شود. بررسی‌ها نشان‌دهنده حضور ۴۶ گونه از پرندگان ایران در آق گل است. از جمله پرندگان آبزی و کنار آبزی منطقه می‌توان به کشیم کوچک، باکلان بزرگ، کشیم بزرگ، اگرت بزرگ، باکلان کوچک، فلامینگوی بزرگ، بوتیمار کوچک، حواصیل زرد، خوتکا، آبچلیک پا سرخ، چوب پا، چنگر نوک سرخ، کاکایی سرسیاه، زرده پره تالابی، پرستوی دریایی، نوک کاکایی، اردک بلوطی و … اشاره کرد.

این تنوع اکولوژیک بالا جایی برای تردید باقی نمی‌گذارد که تالاب آق گل نیاز اساسی به برنامه‌های حفاظتی و مدیریت مناسب دارد.