این‌ پل‌ که‌ بر روی‌ دره‌ای‌ وسیع‌ و با تکنولوژی‌ جدید جهت‌ عبور راه‌آهن‌ و قطار احداث‌ شده‌است‌، یکی‌ از پل‌های‌ مهم‌ و شناخته‌ شده‌ خاورمیانه‌ محسوب‌ می‌شود. طول‌ آن‌ ۴۴۸ متر، ارتفاع‌ آن‌ ۱۲۸ متر وقطر دهانه‌ آن‌ ۲۳۲ متر است‌.

ساخت این پل در سال ۱۳۴۹ (۱۹۷۰ میلادی) به پایان رسید. این پل از نوع زیر قوسی است و تا مدت‌ها بزرگ‌ترین دهانه قوسی را در بین پل‌های ایران داشت این پل در سال ۱۳۴۷ توسط دو شرکت ایرانی ( رانکین ) و شرکت اتریشی (پور) پی ریزی و پایه‌های بتونی آن اجرا و اسکلت فلزی و شاسی آن توسط امریکائی‌ها انجام گرفت.

ارتفاع آن از سطح رودخانه قطور ۱۱۸.۲۸ متر دارای ۱۰ عدد پایه بتونی مسلح بوده که ۶ عدد از این پایه‌ها به طرف خوی و ۴ عدد از پایه‌های بتونی به سمت رازی می‌باشد و در مجموع دارای ۸ دهنه که به صورت اکس به اکس در امتداد هم گسترش یافته‌اند. این پل بر روی دره ای وسیع و با تکنولژی جدید جهت عبور راه آهن و قطار احداث شده است ، یکی از پا های مهم و شناخته شده خاورمیانه محسوب می شود