دره زیبای انجیر زو در شمال روستای سلیمانی از توابع دهستان طاغنكوه شمالی بخش طاغنكوه شهرستان فیروزه در استان خراسان رضوی می باشد.

این دره زیبا كه به خاطر درختان انجیر وحشی بسیار به دره انجیر مشهور شده از زمان های دور به زبان كردی (كرمانجی شمال خراسان كه برخی طوایف آن مثل عمارلو و توپكانلو در شهرستان فیروزه زندگی می كنند) انجیر زو یعنی دره انجیر نام گذاری شده است.

این دره در مجموعه كوهستانی طاغنكوه شمالی و كوههای ئیلان لی و خانم سر قرار گرفته كه در اطراف آن روستای های سلیمانی ،‌بتو ،‌ قلعه حسن ، رباطی بلوچ ها ، ‌زاونگ بالا ، ‌گزار ، زاونگ پایین ، امیر آباد ، میانتو و بیرم آباد قرار گرفته اند. این مجموعه كوهستانی جزو دامنه ای جنوبی رشته كوه بینالود محسوب می شود.

آب جریان یافته در این دره در طول هزاران سال سبب تشكیل مخروط افكنه بزرگ روستای سلیمانی شده كه امروزه روستای سلیمانی و زمین های حاصلخیز آن روی اسن مخروط افكنه واقع شده است. وجود یك گسل در دره خطر وجود زلزله را گوشزد می كند.

سنگ های آتشفشانی و لایه های باریت و سنگهای كنگلومرا كه اغلب مربوط به دوره چهارم زمین شناسی است باعث شده زمین به رنگ های مختلف دیده شود.

اگر چه مردم روستای سلیمانی به زبان تركی صحبت می كنند اما نام كردی انجیر زو را برای این دره پذیرفته و از این نام برای این دره استفاده می نمایند. اگر چه برخی از آنان در هنگام صحبت با فارس زبان ها از اصطلاح انجیر زاب استفاده می نمایند اما این كلمه معنای واقعی و تلفظ محلی را در بر نمی گیرد و نام صحیح آن همان انجیر زو(anjir zoav) می باشد.

این دره در ۳ كیلومتری شمال روستای سلیمانی واقع شده و راه اصلی آن از انتهای شمالی روستا به صورت خاكی و ماشین رو می باشد.

شروع دره از اولین درخت در ارتفاع ۱۴۴۰ متری از سطح دریای آزاد شروع و تا محل سرچشمه آب در ارتفاع ۱۵۵۰ متری ادارمه می یابد. دره پوشیده از انواع درخت زبان گنجشك (كه در لهجه محلی سرون گفته می شود) ، چنار و بید و درختان انجیر وحشی می باشد. دره را می توان به سه قسمت تقسیم نمود: ۱-قسمت پایینی كه انبوه درخت همانگونه كه در تصویر ماهواره ایی دیده می شود در این قسمت بیشتر است. بهترین مكان برای اسكان مسافران همین قسمت می باشد. در بالاترین بخش این قسمت استخر كوچك ذخیره آب و آبشار زیبای انجیر زو واقع شده است.

۲-قسمت میانی كه از آبشار شروع شده و تا ابتدای دره تنگی كه جریان آب برای خود ایجاد نموده است را شامل می شود. به نظر نگارنده این قسمت زیبا ترین بخش دره است اگر صعب العبور است اما زیبایی های در آن دیده می شود كه هر كسی را یاد شمال ایران می اندازد. آبشار و طبیعت وحشی جنگل طراوت خاصی به این بخش داده است.

۳-قسمت بالایی كه از ابتدای دره پر پیچ و خم شروع می شود و تا سرچشمه ادامه می یابد.قسمت پیچ و خم دار صعب العبور ترین قسمت دره محسوب می شود كه باید به داخل آب زد و از آن عبور كرد.آبشار دوم و جریان تند آب زبیایی خاص این بخش می باشد.

سردی آب در فصل بهار انگیزه بیشتری برای صعود می دهد. پس از این بخش سخت به دره ای باز تر و درختان پراكنده می رسیم كه به سرچشمه منتهی می شود. چند چشمه ی كوچك جوشان آب دره را تأمین می كنند كه رسیده به آن نوشیدن از آب آن خستگی را از تن مسافر و كوهنورد در می آورد.

این محل می تواند به عنوان قطب جذب گردشگر طبیعی در شهرستان فیروزه در آید . امید است اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان فیروزه ، فرمانداری فیروزه ، بخشداری طاغنكوه و دهیاری روستای سلیمانی با همكاری هم و از طریق فراهم نمودن امكانات و تسهیلات مثل سرویس بهداشتی ، آسفالت جاده انجیر زو تا سلیمانی و … زمینه جذب گردشگر به این منطقه را فراهم نمایند.