فضای شستشو به ابعاد ۷/۱۳*۶۳ متر از ساخت و طراحی جالبی برخوردار است. پوشش طاق و تویزه این بنا در میانه بر روی یک ردیف ستون سنگی ۱۱ تایی و در کناره ها بر روی جرزها و دیوارها قرار گرفته است. ستون ها از یکدیگر ۷۰/۵ متر فاصله دارند و ارتفاع قابل مشاهده آنها ۷۰/۲ متر است. بر روی این ستون ها پایه ای مربع از آجر ساخته شده و پاطاق پوشش بنا بر آن قرار گرفته است. در فضای میانی طاق های بالای ستون ها، گنبدهای عرقچینی نهاده و در هر کدام از آنها ۵ روزنه نورگیر تعبیه کرده اند . نورگیرهای دیگری در دیوارها تعبیه شده است. در این فضا برای شستشوی رخت ها و دیگر وسایل حوضچه های سنگی متعددی ساخته شده که از طریق مجاری آب از مخزن اصلی تغذیه می شوند و فاضلاب حاصل نیز از طریق کانالی که در زیر پاشویه ها قرار دارد (به عرض و ارتفاع ۱۱۰*۶۰ سانتی متر)، به بیرون بنا منتقل می شود. مجاری آب، حوضچه ها و پاشویه ها از سنگ های تراشیده ساخته شده است .

مصالح مورد استفاده در بنا آجر و سنگ است. سنگ استفاده شده در این جا از معادن سنگ روستای اژدهاتو استخراج شده و پس از حجاری به این محل منتقل شده است. آب مورد نیاز رختشویخانه نیز از قنات قلعچه حاجی میربهاءالدین تامین می شده است . این بنا در دوره اخیر تعمیر و مرمت شده و به شماره ۱۷۴۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و به عنوان موزه مردم شناسی مورد استفاده قرار می گیرد .

منابع : ثبوتی. ۱۳۷۱، ص ۴۲-۱۳۸

اشیاء موزه مردم شناسی شامل :

– انواع طلسم های فلزی قدیمی

– زیور آلات و قفل های فلزی قدیمی

– انواع چپق چوبی

– انواع ظروف مسی قلمزنی

– تبرزین فولادی و كشكول

– انواع خنجر و تپانچه

نظر شما
کد امنیتی