در روستای زول، درختان کهنسالی از گونه سرو و چنار که از درختان بومی منطقه خراسان جنوبی می باشند وجود دارند. درخت کهنسال سرو زول با توجه به قطر و بررسی شرایط فیزیکی آن، به سن کهنسالی رسیده است.

در شکل ظاهری وضعیت آن سالم بنظر رسیده و کاملا” شاداب می باشند. شاخه های آن موجب بوجود آمدن تاج پوشش کروی و بسیار زیبا برای آن شده است و سطحی حدود ۸/۶۲ مترمربع را شامل می گردد. این درخت زیبا به صورت تک و شاخص در میان زمین های کشاورزی واقع شده و اطراف آن را درختچه های زرشک و گیاهان علفی احاطه کرده اند. این درخت از دیدگاه مردم روستا نمادی از استقامت بوده و موجب برکت و فراوانی محصولات زمین های اطراف، خصوصا زرشک می باشد. مردم معتقدند زمینهای اطراف درخت به خاطر وجود آن همیشه بارور و پر محصول هستند و صدمه به آن موجب خشکسالی و نابودی محصولات کشاورزی می شود به همین دلیل و به جهت قرارگرفتن آن در میان زمین های کشاورزی از لحاظ آبیاری مشکل چندانی ندارد. دخیل هایی که بر شاخه های این درخت بسته شده نشان از تقدس و اعتقادات عمیق مردم دارد. قدمت این درخت تقریباً ۷۰۰ تا ۸۰۰ سال می باشد.