در انتهای خیابان علوی و در نزدیكی های آثار دیگری همچون خانه های بروجردی و طباطبائی و بقعه سلطان امیر احمد (ع)، در طرفین خیابان، دو دیوار بلند كاهگلی به چشم می خورد كه از بقایای حصار معروف عهد سلجوقی است. این دژ تسخیر ناپذیر آن دوران در اواسط قرن پنجم هجری به همت یكی ازرجال نامدار و سخاوتمند در دولت سلجوقیان به نام خواجه مجدالدین ابوالقاسم كاشانی ساخته شده است و اسناد معتبر تاریخی نشان می دهد كه این دژ بلند، مستحكم و حصین چند بار اهالی كاشان را از دست حملات سخت لشگریان مهاجم و از قتل عام های وحشیانه و غارت عمومی نجات داده است.

در كنار این دژ، قلعه ای عظیم خود نمائی می كند كه به دستور سلطان جلال الدین ملك شاه سلجوقی (جلوس ۴۶۵ ق) ساخته شده است. این بنای عظیم خشت و گلی مدتها از اهالی كاشان حراست می نموده است و مدتی هم ارگ و مركز حكومتی كاشان بوده است.

در داخل و خارج قلعه دو بنای گنبدی شكل وجود دارد كه موسوم است به «یخچال»، بدین صورت كه با نگهداری یخهای زمستانی در این یخچالها، جوابگوی نیاز اهالی در تابستان گرم كویر بوده است.