این غار، بزرگ‌ترین غار آهكی دنیا و یكی از سخت‌ترین و خطرناك‌ترین غارهای جهان است. این غار ۳۶ چاه با عمق‌های مختلف دارد و رفتن داخل یا به اصطلاح پیمایش ‌اش كار حضرت فیل است.

اول از همه تجهیزات و وسایل پیشرفته می‌خواهد و بعد از آن هم دل شیر… دهانه این غار یك سوراخ نسبتا كوچك است كه با شیب تندی به پایین می‌رود. اوایل آذرماه جدار داخلی غار را قندیل‌های یخی بسیار زیبا و دیدنی می‌پوشاند. تا حالا فقط در حدود هفتاد نفر توانسته‌اند در این غار مرگ‌آور بچرخند و متأسفانه سه نفر هم بر سر پیمایش این غار جانشان را از دست داده‌اند.

موقعیت

با حرکت از کرمانشاه به سوی تاق بستان و از آن جا به روستای مانگ هلات و سپس با گذر از میدانی که محل چادر زدن عشایر دام دار است و کمی کوه​پیمایی، به دهانه چاه غار پراو می​رسیم. در مجموع از کرمانشاه تا دهانه غار ۱۲ کیلومتر است.

معرفی

نام غار برگرفته از کوه پراو است که قله آن در ارتفاع ۳۳۵۷ متری از سطح دریا قرار دارد. وجود سراب​هایی بزرگ همچون سراب تاق بستان و بیستون، که از آب باران​ها و برف​های این کوهستان منشأ می​گیرند، سبب شده است تا در گویش کردی نام پراو یا کوه پُر از آب برای این کوه انتخاب شود که بسیار بجاست.

ساختمان

دهانه غار در ارتفاع ۳۰۵۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است. طول غار ۱۴۵۴ متر و عمق آن ۵/۷۵۲ متر است. این غار نخستین بار در سال​های ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱، تا انتها مورد بازدید گروهی از غارنوردان انگلیسی قرار گرفته است. نخستین بازدید ایرانی​ها تا انتهای غار در شهریور سال ۱۳۷۰ توسط کوه​نوردان (کانون کوه​نوردان کرمانشاه) انجام شده است.

چاه غار پراو از ۲۶ حلقه چاه با اعماق متفاوت و تعدادی چاه کوتاه و دالان و دهلیز و پرتگاه تشکیل شده است و گودال آب انتهای چاه ۲۶اُم در پایان غار قرار دارد. سراسر بدنه چاه​ها و سقف​ها پوشیده از غارسنگ در انواع مختلف است. چاه غار پراو سخت​ترین غار ایران، و بازدید از آن نیازمند تمرین و کسب آمادگی است.

کانی​های تشکیل دهنده رشته کوه پراو آهکی، کارستی هستند و از نظر نگارنده تعداد چاه​ها و چاه غارهای موجود در رشته کوه پراو بسیار بیش​تر از چاه​های شناخته شده کنونی است و برای یافتن و شناسایی آن​ها کلیه سطوح پراو باید مورد کاوش قرار گیرند. به عنوان مثال در صعود ۲۲ خرداد ۱۳۴۴ نگارنده به همراه زنده یاد فریدون اسماعیلزاده و دو تن از کوه​نوردان همدان، پس از صعود به قله​های شیخ علیخان و نمازگاه، به کمک راهنمای محلی ابتدا به بالای چاهی به قطر حدود ۳ متر و عمق ۴۰ متر رفتیم، سپس شکاف برف گرفته​ای را پایین​تر از آن مشاهده کردیم. به گفته راهنما در پسِ برف​ها شکاف یک راهرو و بعد از آن یک چاه قرار دارد.