زیگورات چغازنبیل بنایی ایلامی است. ایلامیان ساکنان اولیهٔ ناحیه ای از ایران بودند، که امروز خوزستان نامیده می شود. کاوش ها نشان می دهد که ایلامیان با همسایگان سومریشان در غرب مراودهداشته اند.
شاه ایلام اونتاش گال در حوالی سال ١٢٥٠ ق. م در یکی از شهرهای شوش به نام دوراونتاش این بنا راساخته و به خدای بزرگ ایلام تقدیم کرده است.
زیگورات چغازنبیل قدیمی ترین بنای تاریخی شناخته شده در ایران است که دارای ابعادی چشمگیر بوده و پهلو به پهلوی اهرام مصر می زند
زیگورات چغازنبیل ٥٠ متر بلندی و مساحتی برابر١٠٥×١٠٥مترمربع داشته است. این بنا که با کاربرد معبد و مقبره به کار می رفته از پنج برج متّحدالمرکز با ارتفاع های مختلف تشکیل شده است.
هر طبقه از روی سطح محوطه جداگانه ساخته شده و بالا رفته است. به طوری که از طبقهٔ اول به صورت چند قوطی توی هم به نظر می رسیده است
چهار دروازهٔ بنا دقیقاً در چهار جهت اصلی است. معبد بر بام بنا قرار داشته، و در وسط هر یک از چهارطرف زیگورات یک مجموعه پلکان وجود داشته است. دیوارهای زیگورات که بیشتراز خشت خام بوده، با ملات ساروج و قیر ساخته و در بسیاری از جاها پوشیده از آجر لعابدار کوره پزی با رنگ های آبی و سبز و درخشش فلزی بوده است.
این بنا دو ویژگی مهم دارد . اول آنکه بر روی آجرهای نما خطوطی به شکل خط میخی که همان خط ایلامی می باشد، حک شده است. دوم آنکه قدیمی ترین تاق قوسی شکل ایران در این بناست.
سقف پله های این بنا تاقی، نیم دایره ای شکل و بدون تیزه دارد

منبع: کتاب آشنایی با بناهای تاریخی
مؤلف: ویدا تقوائی

زمان بازدید: ۷:۳۰ الی ۱۹
تلفن: ۰۶۱۴۲۸۶۷۲۱۳